www.agilityinfo.fora.pl

Anna Kulpa

Poniewaz w zawodach [link widoczny dla zalogowanych] uczestniczyly 2 forumowiczki i zajmowaly miejsca podiumowe, napisze relacje z perpsektyki kibica, ktory byl pierwszy raz w zyciu za zawodach agility zagranica. Prosze nie dziwic sie zdziwieniom nowicjusza Wink

Zawody odbyly sie 9-11 lipca 2010. Organizatorzy to 4 kluby (Hundeklubb zrzeszone bezposrednio w Norsk Kennel Klubb): Gjřvik, Hamar og Omegn, Lillehammer Bruks, Gudbrandsdalen i wg formalnych zapisek odbyly sie 4 poldniowe zawody, jedne po drugich, za kazde odpowiadal jeden klub. Lacznie zarejestrowano ok. 500 par zawodnikow (tak duze zawody odbywaja sie w Norwegii kilka razy do roku). Podobno brakowalo wielu zawodnikow z czolowki, bo zawody sasiadowaly z innymi duzymi zawodami w Danii.

Bylo 4 sedziow: Peter Holmberg, Nils Lindquist, Petter Nordlien, Jon G. Olsen. Nie potrafie ocenic ich torkow. Monika Kalisz i Magda Domanska biegaly zdaje sie u Nilsa Lindquista i u Petera Holmberga, moze cos o torkach napisza. Zawody rozgrywaly sie jednak na 3 ringach, co oznacza, ze sedziowie nie pracowali od 8.00 do 20.00, tak samo zreszta jak obsluga. Na sprytnej rozpisce sedziowie byli oznaczeni kolorami.

Jeden ring byl ringiem A3 i J3, a dwa pozostaje to ring jumpingowy dla J1 i J2 i ring agilitowy dla A1 i A2. Byl jeszcze przynajmniej jeden zestaw przeszkod, ale nie wyznaczono ringu przygotowawczego. Do rozgrzewki niektorzy zawodnicy wykorzystywali strefowki "porzucone" blisko ringu jumpingowego. Czasy startu poszczegolnych dla poszczegolnych konkurencji wyznaczone byly z zapasem. Najczesciej tor po ustawieniu byl kilkanascie-kilkadziesiat minut pusty, zanim zgodnie z wyznaczona godzina zaczynalo sie zapoznanie z torem. Na poczatku nie dowierzalysmy rozpisce, bo na ringu, gdzie mialy biegac L widzimy szelti, a na ringu eSek bordera, ale potem okazalo sie, ze owszem M to mellom, srednie psy, ale L to litten - male psy, a S to stor - duze psy. No bardziej na opak nie mogli tego wymyslec Wink

Kazde zawody to 3 biegi: egzamin i jumping (wdzieczna nazwa hopp, także w ramach kategorii zaawansowania), druzynowy. Nie bylo biegow Open z uwagi na liczbe zawodnikow, jak nam tlumaczono. Lacznie w ciagu tych 2,5 dnia mozna bylo miec 12 biegow. Pierwsze zawody danego dnia kosztowaly 120 NOK, nastepne 80 NOK. Mlodzi uczestnicy placili 50% wpisowego, ale nie bylo ich wielu. Dla najlepszego mlodego zawodnika przywidziana byla oddzielna nagroda. Kazda konkurencja byla nagradzana, nagrody odczytywane i wreczane w trakcie kolejnych biegow. Nie bylo klasyfikacji lacznej, ale kazdy nagrodzony podium bieg dawal punkty i byly nagrody za najwyzsza laczna liczbe punktów w ciagu 4 zawodow. Nagrody byly finansowane z wpisowego uczetnikow, organizatorzy wykorzystali tylko swoje kontakty, by nagrody kupic taniej. Krolowalo piekne szklo i karma.

Mialysmy wrazenie, ze czesc psow tracila entuzjazm i przez nietypowy jak na ten kraj upal i przez koszmarne podloze. Bylo bardzo twarde, pokryte kamykami roznej wielkosci, pylace.

Ring byl wyznaczony dosc symbolicznie - tasma czesto lezala na ziemi tylko przygwozdzona kamieniem.

Publicznosc raczej nie dopisywala ani w trakcie przebiegow, ani przy rozdaniu nagrod, niewiele obiektywow przy ringu. Naprawde nie widac bylo tych 500 zawodnikow. Moze po swoich przebiegach chowali sie do swoich hytte na kampingu przy terenie zawodow, zeby uciec od slonca? Wszystko odbywalo sie bardzo sprawnie, zawodnicy zdyscyplinowani az za bardzo Wink

Na ringu jedynkowym, gdy pies zaliczal odmowy czy detke, zawodnicy czesto schodzili z toru nawet nie wykorzystujac okazji, zeby pies zrobil jedna hopke i byla szansa na nagrodzenie. Ciekawy patent organizacyjny byl na oznaczanie gotowosci zawodnikow do startu i ich faktycznego startu - flipchart z wypisanymi numerami startowymi zawodnikow danej konkuencji, na ktorych koleczkiem oznaczano stawienie sie zawodnika, a dodatkowa krzyzykiem jego faktyczny start.

Anna Kulpa

Fiona i Cudi startowaly 9 lipca. Fiona w przedpoludniowym egzaminie A1 wybiegala 1wsze miejsce, a Cudi w popoludniowym egzaminie A2 - 1wsze miejsce.
Zwyciezki bieg Fiony:

Cudi fotografowi z moim refleksem i z moim aparatem najlatwiej zlapac na strefowce

albo na slalomie

Zawody odbywaly sie w pieknych okolicznosciach przyrody i pomysl laczenia wakacyjnej wyprawy z agility byl bardzo udany.

Napisze jeszcze o zapleczu calej imprezy. Rejestraca na zawody odbywala sie przez [link widoczny dla zalogowanych]. Para raz zarejestrowana w systemie tylko wybiera, na jakie zawody zglasza sie, a system wczytuje dane na podstawie informacji o parze, ktore wprowadzono za pierwszym razem, na podstawie wynikow itd. Ksiazeczki pracy - niepotrzebne. AgiPro to zreszta caly zestaw narzedzi opartych na MS Acces i Visual Basic, ktore obsluguja cale zawody od rejestracji przez oznaczanie platnosci, generowanie losowo uporzadkowanych list startowych, katalogow, numerow startowych (kazdy zawodnik mial cuś do przymocowania kartki z numerkiem), kart dla obslugi toru, po generowanie wynikow i umieszczanie ich w necie, generowanie rozmaitych zestawien statystycznych (np. wg raz psow, wg klubow, wg konkretnego psa lub konkretnego czlowieka). Calosc jest ciagle aktualizowana, poprawiana przez grupe agilitowcow na bazie informacji od uzytkownikow. Oprogramowanie mozna zakupic za 1.650 NOK (ok. 850zl), co wg slow tworcow, jest oplata na pokrycie kosztow, bo nie tworzyli tego komercyjnie tylko z mysla o norweskim agility, ale chca popularyzowac to takze poza granicami swojego kraju. Jesli dobrze zrozumialam kazdy klub, ktory organizuje zawody zakupuje oprogramowanie raz, aktulizacja w ramach wersji jest bezplatna, a upgrade do kolejnej wersji z nowymi funkcjonalnosciami kosztuje ok. polowy ceny pierwszej instalacji. Symboliczna oplata (1 NOK) jest tez za zarejestrowanie sie w systemie. Moze to bylby sposob, w jaki mozna by bylo oplacic funkcjonowanie takiej bazy w Polsce? 1zl na pewno nie wystarczylo, ale moze kazdemu zawodnikowi byloby latwiej wniesc jakas dodatkowa oplate niz GKSP laczna sume na uruchomienie i utrzymanie bazy czy oddzialom za korzystanie z niej do obslugi zawodow.

Magda Domańska

Dodam, ze pan Jan Ostvang, z którym korespondowałam i z którym miałysmy przyjemnosc rozmawiac na zawodach jest gotowy przyjechac do Polski, zeby zaprezentowac nam system.
Podróże kształca Smile

Dzięki Aniu za relację.
Będę zawsze miło wspominała te zawody i wakacje Smile

Monika Kalisz

Oj, ja też Smile

Miło było wrócić tam myslami.
Tylko pogoda, jak na Norwegię, zupełnie nam nie dopisała Wink

Ja również dziękuję za relację.